فصل ۱: شروع فعاليت حرفه‌‌ای - ۱
شروع فعالیت حرفه‌‌ای
سال ١٩۶۶
در اوایل سال ١٩۶۶ گروه چهارنفره‌‌ی "صدای پینک فلوید" دو ترانه ضبط کرد یکی به نام "رفتن لوسی" (Lucy Leave) از ساخته‌‌های سید برت و دیگری نسخه‌‌ی تغییر یافته‌‌ای از آهنگ "من یه زنبور پادشاهم" (I’m A King Bee) ساخته‌‌ی اسلیم هارپو.
از فوریه‌‌ی ١٩۶۶ صدای پینک فلوید گروه رسمی کلوپ مارکی شده بودند و پس از آن به طور هفتگی در این کلوپ و در "کارگاه نور و صدای مدرسه‌‌ی آزاد لندن" مشغول به نوازندگی شدند. در همین کارگاه بود که نخستین بار دو امریکایی به نام‌‌های جوئل و تونی براون هنگام نوازندگی با استفاده از پروژکتور پشت سر آنها اسلایدها و تصاویری پخش می‌‌کردند.
در اکتبر همان سال زمانی که گروه، ساخته‌‌های چاک بری را می‌‌نواختند پیتر جنر ، مدرس علوم اجتماعی و سخنران در دانشگاه جان هاپکینز و نخستین مدیر گروه، با آنها ملاقات کرد. در ١۵ اکتبر ١٩۶۶ در راندهاوس برای ٢٠٠٠ نفر زیر نورهای گردان و چندرنگ سیال اجرا کردند.
در دسامبر ١٩۶۶ دیگر این گروهِ چهارنفره، گروه ثابت کلوپ یوفو، از مرکزهای موسیقی "زیرزمینی" و روان‌‌گردان لندن، شده بود. در این زمان جو بوید از پایه‌‌‌‌گذاران کلوپ یوفو نیز ترتیبی داده بود که هنگام اجرای موسیقی نمایش نور با استفاده از نور سیال چندرنگ هم در کار باشد.
در ٣ دسامبر اجرای دیگری در راندهاوس در کنسرتی با عنوان "روان‌‌گردانی علیه ایان اسمیت" (Psychedelia vs. Ian Smith) به نفع مردم زیمبابوه شرکت کردند. در ١٢ دسامبر نیز در آلبرت هال به افتخار آکسفم (انجمن مبارزه با قحطی در آکسفورد) برنامه اجرا کردند.
طرح آلبوم «بیایید امشب همه در لندن عشق کنیم»
سپس برای فیلم «بیایید امشب همگی در لندن عشق کنیم» موسیقی ساختند و این موسیقی همان قطعه‌‌ی "زیاده‌‌روی میان‌‌ستاره‌‌ای" (Interstellar Overdrive) است.
اجراهای زنده‌‌ی این قطعه بیش از بیست دقیقه طول داده می‌‌شد و حوصله‌‌ی حاضران سر می‌‌رفت و شروع می‌‌کردند به پرتاب چیزهایی به طرف نوازندگان.
دلایلی که باعث شهرت و معروفیت گروه شد عبارت بودند از:
• بداهه‌‌نوازی و نواختن با شکل آزاد گروه و به ویژه سید برت که در آن زمان بی‌‌سایقه (یا کم‌‌سابقه) و حاصل نبوغ برت در ترکیب پاپ و بلوز بود.
• استفاده‌‌ی سید برت از فیدبک و اکوی الکترونیک در نوازندگی
• فضاسازی‌‌های بدیع و شرقی ریچارد رایت.
• ترکیب موسیقی و تصویر و نور (به ویژه نور سیال چندرنگ) که از نشانه‌‌های آغاز راک هنری یا راک پیشرونده بود.